|
||||||||
Door haar muzikale opleidingen, werd de Amerikaanse Cheryl “Shaun” Murphy in de muziek scene van Detroit, niet alleen bekend als zangeres, maar ook als musical actrice. Shaun trad op als vocaliste in de Broadway producties “Hair” en “Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band On The Road”. In deze periode leert ze Meat Loaf (aka zanger Marvin Lee Aday) en zangeres, gitariste en songwriter Marcella Detroit (aka Marcy Levy) kennen. Shaun tekent in deze periode een platencontract bij Motown Records. Hier werkt ze in 1971, onder de artiestennaam “Stoney”, mee aan het debuutalbum ‘Stoney And Meatloaf’ van Meat Loaf. In 1977 neemt Meat Loaf samen met Ellen Foley ‘Ball Out Of Hell’ op, met hierop de wereldhit “Paradise By The Dashboard Light”. Shaun vindt in 1969 haar eigen weg naar de blues podiums, door op te treden op het bekende Ann Arbor Bleus Festival in Michigan. In Noord Amerika was dit het éérste festival in dit genre. Het festival is ondertussen uitgegroeid tot een veelzijdig en uitgebreid weekend gebeuren met Blues en Jazz optredens. Dit festival had in 1969 op de affiche grote namen als Son House, Muddy Waters, Freddy King, Ligthin’ Hopkins… en als afsluiter B.B.King. Een sterker debuut kon Shaun Murphy niet plannen of wensen! Bij de verhuis van de Motown Records studio’ s naar Los Angeles verhuist Shaun mee naar LA. Hier komt Shaun opnieuw in contact met de manager van singer-songwriter Bob Seger (aka Robert Clark “Bob” Seger), die een zangeres zocht voor Bob’ s groep. Shaun verhuist voor dit aanbod terug naar Detroit en wordt er lid van The Silver Bullit Band, de band van Bob Seger en dit onder haar pseudoniem Stoney. Vanaf 1978 tourt ze samen met hen. Tijdens een ingelaste stop in de tour van Bob Seger, wordt Shaun gecontacteerd door Marcy Detroit. Marcy Detroit werkte samen met o.a. Leon Russell, Robin Gibb en Eric Clapton. Shaun wordt gevraagd om mee te zingen als backing zangeres op Eric Clapton’s album ‘Behind The Sun’ [1985] (zijn 9de studio album met producer Phil Collins). Na de opnames vraagt Clapton aan Shaun om mee te gaan op tour, wat ze uiteraard (als grote fan van), direct aanvaardt. Na een erg korte rustperiode, gaat Shaun opnieuw touren met Bob Seger. In deze periode komt Shaun in contact met gitarist Fred Tackett en pianist Bill Payne (medeoprichter van), beiden van de legendarische groep Little Feat. Aan Bob Seger en Shaun wordt door Little Feat gevraagd, om mee te zingen op hun nieuwe album ‘Let It Roll’ [1988]. Ook op de volgende cd ‘Representing The Mambo’ [1990] doet Shaun de backing vocals. Nadat de tour van Bob Seger beëindigd is, werkt Shaun occasioneel kort samen met Joe Walsh, John Hiatt en Herbie Hancock. In 1993, nadat zanger Craig Fuller de groep had verlaten, wordt Shaun door Little Feat gevraagd om full time zangeres te worden van de band. De volgende zestien jaren, wordt dit haar thuis en haar uitlaatklep... In 2009 verschijnt het eerste solo album van Shaun Murphy, ‘Livin’ The Blues’ en het album scoort meteen goed. Het is een mix van blues en soul, met ook rock invloeden. Shaun wordt door de lezers van het Bluesblast Magazine gekozen als “Best New Artist of the Year”. Door dit debuut kan Shaun de cirkel sluiten en haar grote liefde voor de blues vereeuwigen. In 2010 volgt al snel een 2de album ‘Trouble With Lovin’, dat haar gedrevenheid bewijst. Aan dit album hebben enkele van haar muzikale vrienden meegewerkt, als Mike Finningan (specialist op Hammond orgel, speelde o.a. met Taj Mahal en met Leonard Cohen), Johnny Neel (singer-songwriter, speelde samen met de Allman Brothers Band) en Danny Pelfrey (alt sax). Haar derde album uit 2012 krijgt als titel ‘Ask For The Moon’. Ondertussen schreven we al de recensie van haar vijfde studio album ‘Loretta‘ [2015]. De basis van haar band bestaat uit John Marcus (bas), Tom DelRossi (drums) en gitaristen Kenneth Michael Cramer (“Dr. Hook”) en Tommy Stillwell. Toetsenman is Eric Robert. Voor 'Mighty Gates' [2017]) schreef Shaun Murphy zelf zeven nummers. Voor de opvolger ‘Reason to Cry’, liet ze veertien nummers voor haar schrijven. Shaun opent rustig met een R&B-nummer “Hurt Me Good”, geschreven door Daryl Burgess, een songwriter uit Nashville. Het nummer gaat na de intro over in een gladde en funky groove en trakteert ons op een geweldige gitaarsolo van Tommy Stillwell. Shaun trekt vocaal al direct alle registers open. “Thang For You” iseen mooie ballade met enkele uitstekende sax bijdragen van Miqui Gutierrez, die een zwoel gevoel aan het nummer geven. De volgende track “Turn Me On” is een grimmige blues rocker waarin de gitaarsolo van Kenne Cramer samen met de strakke beat e.e.a. goed samenvat. Het tempo vertraagt dan met “Reason to Try”. In deze slow blues vallen de “kerkachtige” orgelpartijen en de piano van McKendree op. In “Dancing in the Sun” waarin Shaun ons allemaal oproept om te stoppen met mishandelen, vechten en oorlog voeren en om te doen wat de titel zegt. “Can’t Blame Nobody But Me” is een jazzy en bluesy nummer. Het begint langzaam en gaat vervolgens over in een langzaam maar vast patroon, waarbij ze niet erkent wat er fout is in haar relatie. Sax, piano en orgel ondersteunen hier alles. In “Love the Man” geeft Shaun advies over hoe je je man in de buurt kunt houden. Murphy zingt opnieuw met veel emotie en de boogiewoogie piano en gitaar maken alles heel leuk. “Don’t Come Crying to Me” is een andere rustige blues rock ballade met nog een korte, maar zoete gitaarsolo. De titel van “Road House Rockin’” zegt het allemaal, terwijl Shaun rockt op de groove van dit geweldig dansnummer. Het volgende nummer “Power of Love” is een nog rauwer rocknummer. De krachtige zang van Shaun en haar back-up zangers en een uitstekende solo op gitaar maken alles af. Met "Welcome to Bluesville" komt er met meer prima gitaarwerk en een ingetogen maar mooie solo, de rust terug. In “Rumor Mill” zingt Shaun over iets dat we allemaal hebben meegemaakt. De geruchtenmolen die leugens verspreidt, is iets smerigs en is nooit bedoeld om behulpzaam te zijn. Bob Seger’s “Someday" is een treurige en gevoelige ballade. De orgel en gitaar bepalen de stemming. Met “Same Old You” sluit het album af. Shaun zet hier haar man, die vast is geroest in dezelfde dingen, duidelijk op zijn plaats. Na een laatste zoete gitaar solo trekt ze de deur achter haar dicht. Dit jaar tourt Bob Seger (blijkbaar) voor de laatste keer. Shaun Murphy zal erbij zijn. Met haar nieuwe album ‘Reason to Cry laat ze ons nu al horen dat ze haar vak nog niet verleerd is. “ With her new album ‘Reason to Cry’, Shaun Murphy is telling us that she’s still at the top... “ (ESC for Rootstime.be) Eric Schuurmans
Album track list: Album line-up: Discography Shaun Murphy:
|
||||||||
|
||||||||
 (2).jpg)
.jpg)
